"Als ik een shirt binnenstebuiten aantrek... Dan draagt het hele universum mijn shirt, behalve ik." Violet eet ondertussen haar ontbijt, want ze gaat langs bij de nieuwe familie van Felix. Het duurt een tijdje, maar uiteindelijk laat Leah haar binnen. "Violet, wat leuk dat je er bent!" Zodra Violet in de hal staat, komt Rowena de trap af gelopen met de baby. "Hij houdt ons de hele nacht wakker, maar hij is zó lief... We zijn ontzettend blij met hem!" In de woonkamer geeft ze Felix meteen aan Violet, zodat die hem kan knuffelen. Uiteraard doet hij het gelijk in z'n broek. Deze verschoont zij natuurlijk met alle liefde ^^ Ondertussen, in huize Green... "HEEEEEELPPPPPP!!!" "Verdorie Nathan, stop eens met gillen, ik probeer een kind te baren." Oh jee, haar buik O.o Is dat wat ik denk dat het is?? Jup, daar is de tweede. Zeg maar hallo tegen Finn en Levi Green, de derde generatie van de familie Green! Emile werkt ondertussen door aan zijn schilderij. Als het af is kan hij het misschien wel aan Melody geven. Over Melody gesproken... De twee hebben weer een date! Bij Bistro Klein Corsica dit keer. Na het etentje gaan de twee nog even langs Emile's huis om een beetje te dansen en nog wat te praten. "Gadverdamme, get a room..." Die avond is het tijd voor Wilma om te verjaren! Ze wordt nu eindelijk volwassen. Helaas wordt ze wel gelijk overvallen door een midlifecrisis, maar dat is dan maar even zo :p Nathan dweilt nog even een plasje op in de woonkamer en daarna gaat de hele familie slapen. dag 44Melody is vannacht blijven slapen en besluit om te helpen met de tweeling, die midden in de nacht begint te huilen. Buiten dat ze Wilma er een groot plezier mee doet, is het ook goede oefening voor als ze zelf kinderen wil. Zodra ze vertrokken is, begint Emile aan het schrijven van een liefdesbrief. "Lieve Melody... Ontmoet me vanmiddag in het park, ik heb een verrassing voor je." Meteen daarna overlegt de familie over een probleem dat nodig opgelost moet worden. "Kinderen, nu er een tweeling in dit huis woont, wonen we met 7 sims samen. Dat is een hoop drukte. Bovendien kan ik de trappen niet meer aan op mijn oude dag. Ik denk dat we moeten verhuizen naar een kleiner huis." Wilma is het met haar eens: "Klopt, Violet. Nathan en ik denken dan ook dat het tijd wordt dat we een rustiger huisje zoeken." "Mee eens, ik ga Melody vanmiddag ten huwelijk vragen, en dan is het huis echt te klein. We zullen sowieso moeten verhuizen, mama, om de reden die jij net ook al aangaf. Ik denk dat ik intrek in haar huis, dat is hier niet zo ver vandaan. " Nathan heeft een nieuwe outfit gepland; blijkbaar vindt hij dat daar een demonische blik bij hoort :') Hoewel er nog geen sneeuw ligt in Sunset Valley, is het winter en dat betekent dat Kerst er bijna aankomt! Tijd om de versieringen van zolder te halen. Ondertussen ontmoet Emile Melody in het park, waar ze afgesproken hebben. "Wat was er nou zo belangrijk dat je me nú wil spreken, Emile? Ik heb je vanochtend nog gezien." "Nou ja..." "Wat doe je? Wacht, wat?" "Allerliefste Melody, wil je alsjeblieft mijn vrouw worden?" "JA!!!" "Ze zei ja, mama! Ze zei ja!!" Violet is erg blij voor hem, maar diep vanbinnen is ze toch een beetje verdrietig dat het hart van haar zoon nu voorgoed van een ander is. Er worden snel wat gasten uitgenodigd, en buiten in de tuin zetten ze alvast een bruidsboog neer. Bovendien is de bruiloft al morgen... Violet heeft net een telefoontje gehad van ene Matthew Schijf, hij wil met haar op een date! Een beetje gehuiverd voor nog een gebroken hart gaat ze op pad, misschien bloeit er wel wat moois uit. Maar... Wat is dit voor een jonkie?! Violet had gehoopt op een wijze, knappe man van haar leeftijd. "Sorry lieverd, ik vind je erg knap maar je bent echt te jong voor mij. Moet je kijken, ik heb kleinkinderen!" Het schilderij van Emile is af! Dat kan hij ophangen in hun nieuwe huis. Melody zal er vast blij mee zijn! Hij mag dan wel te jong zijn voor een romantische relatie, plezier kunnen ze altijd maken. (Of nou ja, Violet, want hij staat er maar een beetje bij.) Daarna moet ze heel snel naar huis want er moet getrouwd worden! Melody en Emile staan al te wachten onder de boog als ze aankomt. Omdat ze persé een sneeuwhuwelijk wilden, moesten de tortelduifjes helaas hun buitenkleding aan en kwam er geen trouwjurk aan te pas. Maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken. Nathan houdt het nu al niet meer droog. "Ik, Emile Green, zal tot aan mijn dood zorgen voor jou, Melody Arwert, ik zal je lief hebben, je beschermen, en iedere nacht zal ik..." "Oké genoeg! Ik, Melody Arwert...." Vrolijk kijkt Violet toe terwijl Melody de taart aansnijdt. Emile lijkt iets minder vrolijk te zijn :') Dan vertrekken de twee naar Melody's huis; waar ze de komende jaren hopen door te brengen als gehuwd stel. Melody en Emile hebben besloten dat ze samen een kinderdagverblijf willen starten. Emile zal bovendien schrijven en Melody zal aan haar mixoloog-vaardigheden werken. Omdat het huis toch echt te klein is voor al die babyspullen, gebruiken de twee het geld dat Melody nog op haar bankrekening had staan om hier een aparte ruimte voor te bouwen, en bovendien het huis opnieuw in te richten. Emile praat ondertussen met dat vervelende mens van de paparazzi in de voortuin, terwijl hij ondertussen wat mensen uitnodigt voor Kerstmis. Met Nathan spreekt hij af dat ze eerst cadeautjes gaan uitpakken, en daarna bij hen nog wat gaan eten; aangezien ze al een groot maaltijdfeest gepland hebben. Dit meisje heb ik 100% zeker niet uitgenodigd, maar het zal wel :p Nou, de feestvreugde zit er al lekker in. "Een toiletrol? Oh, eh, bedankt Wilma." "Een piano? Wat tof, dank je! Helaas hebben we geen plek in de woonkamer, dus ik zet hem in de tuin." Na de cadeau's bouwt de familie samen een iglo en doet Emile een vriendschappelijk dansje met Wilma. Waarna het tijd is om naar het huis van de Greens te gaan om lekker te eten! Levi en Finn zijn nu peuters, en lijken heel blij te zijn hun oom weer te zien. En als klap op de vuurpijl wordt Melody nog even volwassen.
0 Comments
|